سعی کنید سر خود را به این موضوع گرم کنید: یک برج باریک 100 متر بالاتر از موج ها امتداد دارد. پرهها، که هریک از آنها تقریباً 60 متر طول دارند، آب شور دریا و چرخش یک ناسل (Nacelle) 250 تنی در بالای برج، که در آن ژنراتور توربین و سایر موارد لازم برای تولید برق قرار دارد را در نظر بگیرید. حالا اندازه همه چیز را دو برابر کنید و آن را پنج برابر سنگین کنید.
این مشکلی است که در نهایت سازندگان مزارع بادی فراساحلی با آن روبرو خواهند شد. به طور کلی، بزرگتر بودن معادل مگاوات بیشتر در هر توربین است و این بهتر است. بنابراین متصدیان مزرعه بادی خواستار توربینهای برونمرزی با قدرت بالاتر شدهاند و تولیدکنندگان نیز آن را تحویل دادهاند. قدرتمندترین توربین بادی که تاکنون نصب شده است، یک ماشین 8.8 مگاواتی از سیستم بادی Vestas، در سواحل اسکاتلند است که در ماه آوریل در آن جا مستقر شدهاست. پیشنهادهایی برای برخی از مزارع بادی آینده در دریای شمال وجود دارد که توربین های 13 تا 15 مگاواتی را که تا اواسط دهه آینده در دسترس باشد را در آنجا به بهرهبرداری برسانند. این توربینها میتوانند در حالی که باد میوزد، برق حدود 9000 خانه را تأمین کنند. اگرچه ممکن است بزرگتربودن بهتر باشد، اما بدون تغییراتی موثر در فناوریهای اصلی توربین بادی، بزرگتربودن با سرعت بیشتر دور از انتظار است.
یک پروژه اتحادیه اروپا با نام InnWind محاسبه کردهاست که اگر یک توربین بادی با قدرت 20 مگاوات با فناوری امروزی ساخته شود، ناسل آن به تنهایی بالغ بر 1100 تن وزن خواهد داشت (جرم 11 نهنگ آبی). سه پره این توربین تقریباً 40 تن وزن دارند و قطر آن بیش از 250 متر (طول 8 نهنگ آبی) است. برج زیر این اعجوبه مگاواتی، برای نگه داشتن تمام این سازهها، در حدود 170 متر بالاتر از امواج دریا نیاز به وزن تقریبی 1800 تن دارد.
ادامه مطلب را اینجا مشاهده نمایید.
مترجم: دانیال فرج زاده