هادی مرادی، دانشیار دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه تهران، در حال توسعه ونتیلاتوری متنباز برای بیمارانی COVID-19 است. وی بهعنوان عضو ارشد IEEE و همتیمیهای ایشان، ونتیلاتوری ارزان با ساخت آسان طراحی نمودند و قصد تولید انبوه آن به کمک شرکتهای خصوصی و دولتی در ایران را دارند. هادی مرادی به همراه سید کمال الدین ستارهدان از دانشگاه تهران و مرتضی بهزاد نسب از پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران قصد دارند اطلاعات سیستم بصورت متن باز ارائه نموده تا قابل استفاده برای تمامی افراد باشد. پیاده سازی طرح توسط آقایان محمدرضا فرحناک و محمد درفشیان، مهندسانی از استارتاپ اتوماسیون و رباتیک نوژان انجام گرفته است. مجله The Institute از دکتر هادی مرادی در خصوص پروژه تحقیقاتی ایشان مصاحبه نموده است که در ادامه به مطالعه آن خواهید پرداخت. لازم به ذکر است که این سیستم بر مبنای طراحی تیم دکتر Slocum در MIT ساخته شده و دو تیم در حال تعامل با یکدیگر برای بهبود سیستم میباشند.
ادامه مطلب را اینجا مشاهده نمایید.
ونتیلاتور چیست؟
«ونتیلاتور (Ventilator) یا دستگاه تنفس مصنوعی، دستگاهی است که با توجه به شرایط بیمار به عمل تنفس کمک می کند و یا برای بیمارانی که قادر به تنفس نیستند، تنفس را بصورت کامل انجام می دهد. دستگاه به نحوی طراحی شده است تا هوای قابل تنفس (در صورت نیاز هوا با درصد اکسیژن بیشتر) را به داخل ریه ها بفرستد و سپس دی اکسید کربن را از ریه ها خارج کند. از ونتیلاتورها به صورت عمده در بخش های مراقبت ویژه، بخش اورژانس و بیهوشی استفاده می شود. نوعی از ونتیلاتور به نام ونتیلاتور پرتابل نیز برای استفاده در آمبولانس، همچنین در شرایط بحرانی، مناطق صنعتی، بیمارستان صحرایی و مکان های امدادی بدون تجهیزات پیشرفته و همچنین در هواپیما مورد استفاده قرار می گیرد ضمن این که برای نگهداری از بیمار در منزل (Home Care) نیز می توان از دستگاه ونتیلاتور پرتابل استفاده نمود. با توجه به شرایط بیمار ونتیلاتور می تواند فشار،حجم و زمان تنفس را کنترل و یا محدود سازد.»
این تعریف از وبگاه مادزیست استخراج شدهاست.
مترجم: حسین شیروانی