“هر روز که می‌گذرد، بیماری بیشتر شیوع پیدا می‌کند” نکاتی آموزنده از فاجعه‌ای در بیمارستان ایتالیایی

تعداد کشته‌شدگان ایتالیا براثر کرونا ویروس در روز دوشنبه (26 اسفند) به 2158 نفر رسید و نسبت‌به روز قبل 349 نفر افزایش یافته است که نشان می‌دهد آمار تلفات ایتالیا در همین‌ روزها از چین با 3099 نفر کشته، سبقت خواهدگرفت. خصوصاً که ایتالیا دارای جمعیت کثیری از سالمندان است که در مقابل COVID-19، بیماری تنفسی ناشی از ویروس‌کرونا، آسیب‌‌پذیر هستند. 1420 نفر از تلفات که حدود دو سوم از کشته‌شدگان ایتالیا را شامل می‌شود، در لمباردی، محل‌ شروع همه‌گیری در اروپا، بوده‌است. به‌دلیل تکمیل ظرفیت بیمارستان‌ها در شهرهایی از لمباردی مانند برگامو که به‌شدت تحت تأثیر قرار گرفته‌اند، ویروس در این محل از همه‌جا کشنده‌تر عمل کرده‌ و در ایتالیا به نمادی از همه‌گیری خارج از کنترل، تبدیل شده‌است. این ویروس ویرانگر، شهر برگامو که یک منطقه‌ی ثروتمند و مجهز به پیشرفته‌ترین مراقبت‌های بهداشتی است را به سمت یک فاجعه‌ی انسانی سوق می‌دهد و این هشداری برای ایالات متحده و سایر کشورهای توسعه یافته است که البته بررسی وضعیت ناگهانی حوادث در ایتالیا به پزشکان آمریکایی کمک کرده است تا بتوانند بهتر آماده شوند.
تجربه‌ی این شهر نشان می‌دهد که حتی اقتصادهای مترقی و بیمارستان‌های پیشرفته باید رفتارهای اجتماعی را تغییر دهند و خود را برای دفاع در مقابل همه‌گیری جهانی که در حال رشد است، آماده کنند. بیمارستان Papa Giovanni XXIII که بیمارستانی بزرگ و مدرن در یک شهر مرفه ایتالیاست، در حال حاضر مملو از بیماران مبتلا به کرونا ویروس شده‌است. دستگاه‌های تنفس مصنوعی به تعداد کافی برای تمام بیماران مبتلا به COVID-19 که مشکل تنفسی شدید دارند، وجود‌ ندارد.
به گفته‌ی پزشکان تقریباً هیچ بیمار بالای 70 سالی را در بخش مراقبت‌های ویژه نمی‌پذیرند. در حال حاضر اشغال بیش از 400 تختخواب در این بیمارستان توسط بیماران مبتلا و یا مشکوک به کرونا ویروس، تأیید شده‌است. بخش مراقبت‌های ویژه با حدود 100 بیمار، که بیشتر آن‌ها مبتلا به COVID-19 هستند، پر شده است. مبتلایان جدید هم هنوز پذیرش و اضافه می‌شوند. سه نفر از چهار مدیر ارشد بیمارستان، به ویروس مبتلا شده و در خانه‌هایشان هستند، وضعیت آن‌ها از راه دور کنترل و مدیریت می‌شود. بیمارستان‌های کوچکتر بسیار تحت فشار و در حال فروپاشی هستند. یکی از پرستاران می‌گوید:” این وضعیت تقریباً سه هفته است که ادامه دارد. بیماران می‌دانند که به دلیل کمبود مراکز مراقبت‌های ویژه، کسانی که به اندازه کافی برای زنده ماندن قوی نیستند، محکوم به مرگ می‌شوند و آن‌ها این واقعیت را بدون شکایت می پذیرند.” وی افزود :” ویران‌کننده ترین قسمت ماجرا این است که بیماران در تنهایی می‌میرند زیرا خانواده‌هایشان آن‌ها را برای آخرین بار در اتاق اورژانس ملاقات می‌کنند و دفعه بعد سر مزار آن‌‌ها.”
به گفته‌ی یکی از پزشکان درگیر، بیمارستان‌ها در ایالات متحده و سراسر اروپا باید از قبل سازماندهی شوند و دولت‌ها قبل از اینکه دیر شود جوامع را قرنطینه‌ کنند. اپیدمی به شما اجازه‌ی پیش‌رفتن با آزمایش و خطا را نمی‌دهد و به ازای هر روزی که از دست می‌دهید، شیوع بیماری بدتر می‌شود.

متن کامل خبر را اینجا مشاهده نمایید.

خلاصه‌کننده و مترجم: آزین زارعی